پاییز فصل آخر سال است

این کتاب جز معدود رمان‌هایی بود که خیلی زود تمومش کردم(در دو شب) البته شاید هم نه فقط به خاطر جذابیت کتاب بلکه به خاطرافزایش علاقه‌ام نسبت به رمان‌های ایرانی بوده باشه.

نمیخوام کتاب رو اسپویل کنم و بگم چه اتفاقایی میفته توش فقط چندتا نکته راجع بهش میگم.

کتاب در مورد زندگی سه تا دختره و از زبون خودشون بیان میشه. بر خلاف داستان ناراحت کننده ای که داره و مثل این که دحترا خوششون نمیاد از این کتاب خیلی برای من جذاب بود. خیلی خوب تونستم با زندگی سه تا دختر و مشکلاتی که تو زندگیشون دارن ارتباط برقرار کنم و اصلا با همین هدف هم تصمیم گرفته بودم این کتاب رو بخونم. کتاب واقعا نوعه و دغدغه ‌های همین زندگی امروزیمون رو بیان میکنه.

از زندگی دختری که میخواد اپلای کنه و واسه اون به هر دری میزنه. دختری که دغدغه داشتن شوهر خوب رو داره در حالی که خودش داره زندگی خونواده اش رو اداره میکنه و دختری که بر خلاف درسی که خونده توی چیزی که علاقه داره مشغول به کاره.

از چند جهت این کتاب شباهت هایی به من داشت که از خوندنش لذت بردم. 

اولیش دو تا دختری بودن که به خاطر دانشگاه از شهر دیگه ای اومده بودن تهران.

دومیش دخترایی که تو رشته مهندسی درس خونده بودن(مکانیک)...(خود نسیم مرعشی نویسنده کتاب هم دانشگاه علم و صنعت مکانیک خونده)

سومیش دختری که تصمیم به اپلای گرفته و تمام زندگیش رو گذاشته واسه اپلای و آخرش شک میکنه که آیا واقعا کار درستی داره میکنه و ارزش داره یا نه.

کتاب از نظر ادبی به نظرم واقعا در سطح خوبی قرار داره. این که خیلی خوب بین شخصیتا سوییچ میکنه در هر فصلی که مربوط به یکی از سه شخصیته و در عین حال ارتباط سه نفر رو خیلی خوب بیان میکنه. و دوم این که ترتیب زمانی تو این کتاب رعایت نشده و خیلی هنرمندانه بین تفکرات شخصیتا و زمان حالشون سوییچ میکنه که به نظرم خیلی خوب ارتباط داستان رو بیان میکنه و هیچ سوالی باقی نمیذاره.

در کل به نظرم کتاب خوبیه و اگه رمان دوست دارین به پسرا پیشنهادش میکنم تا با دید دخترونه بیشتر آشنا بشین.

اینجای کتاب هم با ما امیرکبیریا اشتراک داشت:

البته بگم که این پسره واقعا شخصیت خوبی نداره در طول داستان و واقعا من اونو به پسرای امیرکبیری شبیه میدونم :)